سخنان آقای دکتر روحانی در سازمان انرژی اتمی بیش از آنکه فرح بخش باشد، تاسف آور بود؛ نه به این دلیل که آنچه روحانی گفت سخنان نادرستی است بل از این رو که نخستین کسی که نیازمند شنیدن این سخنان و لحاظ کردن آن در سخنان و رفتارهای خویش است، خود حسن روحانی است.
درست این بود که آقای روحانی قبل از 3 آذر 92 یعنی قبل از انعقاد توافق ژنو آقای ظریف را صدا می کرد و همین منبر را برای او می رفت. مخاطب بسیاری از آنچه روحانی گفت قبل از هر کس محمد جواد ظریف و تیم مذاکره کننده اوست و سنجه ای که باید با آن میزان راستی این سخنان را سنجید توافق ژنو است.
امروز که سخنان آقای روحانی را می شنیدم، ناخودآگاه، آنچه از پیش چشمم می گذشت سطور توافق ژنو بود و سوالی که از خود می پرسیدم این بود که اگر واقعا آقای روحانی به این چیزهایی که می گوید معتقد است پس توافق ژنو را در چه چارچوبی باید تحلیل کرد؟