ایثار

پس از برگزاری نماز مغرب و عشا که به دلیل قرنطینه کردن اطراف مسجد قائم این دانشگاه بر روی زمین برگزار شد، تجمعی اعتراضی علیه برخی مواضع و سیاست های دکتر روحانی برگزار شد.
دانشجویان در این تجمع با شعارهای «دانشجو میمیرد، ذلت نمی پذیرد» ، «هیهات منا الذله»، «احمدی روشنم، فدایی رهبرم» و… به برخی اقدامات دولت تدبیر و امید علی الخصوص در این سفر اعتراض کردند.
در پایان این تجمع بیانیه ای تحت عنوان «روحانی متحیریم» خوانده شد.

متن این بیانیه بدین شرح است :
روحانی متحیریم!

· مقدّرات دانشگاه را تعطیل کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
خودروهای نظامی حامل دوشکا را از مرزها و نقاط خطرخیز به دانشگاه آوردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· تک‌تیرانداز حرفه‌ای که سالیان سال چشمانش به دیدن اشرار و تروریست‌ها عادت کرده بود، حال باید دانشجوی جزوه به دست و نگران امتحان میان ترم فردا را مراقبت کند و فقط مانده شهید گمنام آرمیده در خاک دانشگاه را نشانه رود؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· دانشگاه را خط کشی کرده‌اند؛ دانشجو از آن طرف و مدعوین از این طرف؛ اگر هم دانشجویی بخواهد از فنس های بی شمار و نرده ها و داربست های چیده شده، عبور کند کارش با سکیوریتی تیم است؛ دانشجو را با لباس مشکی ها روبه‌رو کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· حضور نمایندگان دانشجوها و تشکل‌های دانشجویی را کأن‌لم‌یکن نمودند و اجازه نفس کشیدن در دیدار با رئیس جمهورشان را ندادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· با فنس‌ها و موانع امنیتی، خوابگاه و سلف و کتابخانه را به خلسه‌ای ترسناک فرو بردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
تدبیر را به تک‌تیر، امید را به حدید و اعتدال را به اختناق تبدیل کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· هر شیء جان‌دار و بی‌جان را در اطراف برگزاری مراسم اسکن uv کرده و ورود سگ های تجسس را به دانشگاه جایز نمودند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· دانشجو را عنصر مخرب و غیر قابل تحمل پنداشتند و دانشجویی را بدون این که مجیزگوی خودشان باشد به مراسم راه ندادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· گروهی از اجیرشدگان خود را تحت عنوان دانشجوی حامی در برابر تالار فردوسی دانشگاه گماشتند تا شعار حمایت و مچکریم بدهد؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· نرده در برابر نرده و قفس در برابر فنس قرار دادند و دانشگاهی که به اندازه کافی نرده دارد را در یک قفس دیگر قرار دادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· تیم امنیتی رئیس جمهور “حقوقدان”، از رفتارهای “گازانبری” و فوق امنیتی در دانشگاه استفاده کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· فعالان تشکلی را به مراسم راه ندادند و شأن دانشجویان را به یک نماینده در میان ۱۰۰۰ نفر تقلیل دادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست
· به دیدگاه امام راحل(ره) در مورد دانشگاه توجه نکردند؛ چرا که ایشان فرمودند: “مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست”
و حال آن چه از توان ما دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بر می آید پس از آن که آب دهان‌های خود را از فرط تعجب و حیرت از این فضای نامانوس و غیرضروری به شدت امنیتی فرو بردیم این است که به شدت و از سر دلسوزی اعتراض خود را نسبت به این جولان‌های امنیتی نالازم اعلام می‌کنیم. امیدواریم که این تشریفات ویژه برای ورود و خروج و حضور مسئولان دولت، به سفره‌های شام و نهارشان کشیده نشود.
ما باورمان نمی‌شد برای آمدن رئیس جمهورمان که تصریح کرده بود دولتش برای دانشگاه محیط امن را می‌پسندد، این گونه دانشگاه را امنیتی و شلوغ کنند.
اصلا نمی توانیم به خود بقبولانیم که از دانشگاهی که میزبان این مراسم بود حتی به اندازه انگشتان دو دست از نمایندگان دانشجویان دعوت نشود و عده‌ای هم که دعوت شدند سریعا از حضورشان ممانعت شود.
ما که خود می‌دانیم در این طوفان‌به‌پاکردن‌های نیروهای امنیتی و دولتی گم می‌شویم و حرف مان به جایی نمی‌رسد؛ اما خواهش می‌کنیم از دست-‌اندرکاران، این‌چنین وجهه خود و دولت را با این جوسازی‌ها مخدوش‌نکنند و بیش‌از‌این دید دانشجویان‌را نسبت‌به امنیتی‌بودن این دولت تقویت نکنند.

جمعی از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان