چند نکته ی ضروری در مورد ابعاد آگاهی بخشی

در فرایند بیداری مردم و آگاهی بخشی به عموم جامعه، ضروری است که چندین مورد را حتما مورد توجه قرار دهیم:

1. آنچه در این فرایند، مورد نیاز است، ایجاد آگاهی توسط تک تک آحاد مردم است؛ یکی از مواردی که این فرایند را تهدید میکند، تصور این مسئله است که "کسی جز خود ما مسئول بیدار ساختن بقیه است"؛ به این معنی که نباید منتظر هیچ شخص و نهاد و گروه خاصی برای این ایجاد آگاهی باشیم؛ بلکه این تکلیف بر عهده ی همه ی ماست و آگاهی بخشی چهره به چهره، مورد نیاز است.در این میان، قشر مذهبی و مسجدی که حساسیت بیشتری به انجام دقیق تکالیف دینی خود دارند، در این زمینه هم تکلیف سنگین تری خواهند داشت. عمل به دستور ولی امر مسلمین، بر عهده ی همه ی آحاد مردم است و البته به طریق اولی، از کسانی که ادعای تبعیت از خط امام و رهبری را دارند توقع بیشتری می رود؛ چنانکه همه خوانده ایم " وقتی شیپور جنگ نواخته شود فرق بین مرد و نامرد، تشخیص داده میشود" و حاشا که ارادت قلبی به امام جامعه، در کلام و حرف منحصر شود.
2. لازم است حتماً با زبان خود مردم با آنها صحبت کنیم؛ باید توجه داشته باشیم که دغدغه های مردم در این اتفاقات چیست؟ و تلاش کنیم تا در این موارد، آگاهی های لازم به افراد داده شود. حفظ امنیت کشور و استقلال ملی، بهبود وضعیت اقتصادی، غیرت ملی، حفظ دستاوردهای مهم کشور و... از جمله مواردی است که بحمدالله مردم کشور ما نسبت به آنها اهمیت زیادی قائل هستند و برخلاف مردم برخی کشورهای دیگر، هیچ وقت نسبت به این موارد بی تفاوت نبوده اند! از این نظر، لازم است تا آگاهی بخشی های ما ناظر به چنین مواردی باشد.
3. این رسالت(آگاهی بخشی عمومی)، محدود به هیچ شخص، مکان و یا زمانی نمی شود و همه ی افراد جامعه در هر مکان و زمانی در این زمینه باید مطلع شوند؛ برای مثال، در زمان حضور در تاکسی، اتوبوس واحد، دانشگاه، مسجد، صف نانوایی، خرید لوازم از مغازه ها و...، کسانی که در این مکان ها حضور دارند، مخاطب ما هستند و نباید نسبت به آگاه کردن آنها، تبعیض قائل شویم و یا خدای نکرده به خاطر ظاهر و یا پوشش یک فرد، او را از دایره کسانی که باید مطلع شوند خارج کنیم! بلکه همه ی مردم باید اگاه شوند و این از ویژگی های یک جامعه اسلامی است که بر اساس آگاهی عمومی، امور کشور به پیش برود و نه بر اساس مخفی کاری و بی اطلاعی مردم.
4. همانطور که رهبر انقلاب بارها اعلام کرده اند، "هیچ‌کس نباید این مجموعه‌ی مذاکره‌کنندگان ما را با مجموعه‌ی شامل آمریکا - همان شش دولت، به‌اصطلاح پنج بعلاوه‌ی یک - سازش‌کار بداند؛ این غلط است؛ بنابراین نباید مأموری را که مشغول یک کاری است و مسئول یک فرایندی است مورد تضعیف یا توهین یا بعضی از تعبیراتی که گاهی شنیده میشود - که اینها سازش‌کارند، و مانند اینها - قرار داد؛ نه، این حرفها نیست."( ۱۳۹۲/۰۸/۱۲) لذا باید به این نکته توجه داشته باشیم و هر گونه توهین و یا سوءظن و ایجاد بی اعتمادی نسبت به تیم مذاکرات هسته ای، بپرهیزیم؛ به عبارت دیگر جنبش "همه باید بدانند" در جهت تقویت تیم مذاکرات بوده و نباید نقض غرض شود.

لذا همانطور که در مطالب گذشته ذکر شد، اهالی مساجد و دانشجویان و قشر فرهیخته و متعهد در پایگاه ها و سنگرهای فرهنگی(که امام فرمود مساجد سنگر است)، باید بیش از هر فرد دیگری در این زمینه وارد عمل شده و نسبت به انجام تکلیف خود، حرص و طمع بیشتری داشته باشند و از دیگران سبقت گیرند ان شاءالله(واستقبوا الخیرات)