نکته قابل تامل در سخنان روحانی و ماجرای توبه حر
شنبه, ۳ آبان ۱۳۹۳، ۱۲:۵۴ ب.ظ
روحانی همچنین گفت: درس اباعبدالله‌الحسین [علیه السلام] به ما درس برادری، وحدت، گذشت و قبول توبه از یکدیگر بوده است.
سخنان رئیس جمهور از آنجا قابل تامل است که شیوه ی بیان و لحن ایشان به صورتی بود که به شنونده اینطور القا می شود که گویی گناهکاران توبه کرده اند ولی همچنان بخشیده نشده اند!!!
درموضوع توبه حر و بخشش ابا عبدالله نکته مشخص و روشن این است که ابتدا حر از کرده خود پشیمان شد و با سر فرود آوردن در برابر امام حسین علیه السلام و ابراز ندامت و پشیمانی تقاضای عفو و بخشش نمود و در پی جبران گناه خود برآمد و امام حسین نیز طلب بخشش او را کریمانه پذیرفت. حضرت حربن ریاحی ضمن بازگشت و ابراز ندامت و پشیمانی و طلب عفو و بخشش و توبه واقعی برای جبران گناه و خطای خود، جان خود را در راه حفاظت از حریم ولایت فدا کرد و به دفاع از ولایت قیام کرد و شهید شد.
واضح ترین مصداقی که برای صحبت های روحانی میتوان تصور کرد ماجران فتنه 88 و گناهکاران این آشوب و خیانت و فتنه بزرگ است که البته بارها از طرف مسئولان نظام اسلامی اعلام شده که راه برای توبه و بازگشت مسببان آن از جمله سران فتنه همچنان باز است اما برای بازگشت باید ابراز پشیمانی و توبه کرده و با دشمنان خائنان داخلی و خارجی انقلاب و نظام اسلامی مرزبندی مشخصی اعلام کنند و درصدد جبران خسارت های وارد شده به حیثیت و آبروی نظام و مردم باشند.
اما همچنان با لجبازی و پافشاری بر مسیر گناه و سراسر خائنانه و خطای خود از توبه کردن خودداری کرده اند.
حال چگونه است که رئیس جمهور بارها از ضرورت دوری از اختلاف و لزوم وحدت سخن میگویند اما از لزوم توبه و بازگشت فتنه گران و تلاش برای جبران گناهان بزرگشان سخنی به میان نمی آورند یا حداقل با اهمیت خیلی کمتری به آن اشاره میکنند؟!!!
سخنان رئیس جمهور از آنجا قابل تامل است که شیوه ی بیان و لحن ایشان به صورتی بود که به شنونده اینطور القا می شود که گویی گناهکاران توبه کرده اند ولی همچنان بخشیده نشده اند!!!
درموضوع توبه حر و بخشش ابا عبدالله نکته مشخص و روشن این است که ابتدا حر از کرده خود پشیمان شد و با سر فرود آوردن در برابر امام حسین علیه السلام و ابراز ندامت و پشیمانی تقاضای عفو و بخشش نمود و در پی جبران گناه خود برآمد و امام حسین نیز طلب بخشش او را کریمانه پذیرفت. حضرت حربن ریاحی ضمن بازگشت و ابراز ندامت و پشیمانی و طلب عفو و بخشش و توبه واقعی برای جبران گناه و خطای خود، جان خود را در راه حفاظت از حریم ولایت فدا کرد و به دفاع از ولایت قیام کرد و شهید شد.
واضح ترین مصداقی که برای صحبت های روحانی میتوان تصور کرد ماجران فتنه 88 و گناهکاران این آشوب و خیانت و فتنه بزرگ است که البته بارها از طرف مسئولان نظام اسلامی اعلام شده که راه برای توبه و بازگشت مسببان آن از جمله سران فتنه همچنان باز است اما برای بازگشت باید ابراز پشیمانی و توبه کرده و با دشمنان خائنان داخلی و خارجی انقلاب و نظام اسلامی مرزبندی مشخصی اعلام کنند و درصدد جبران خسارت های وارد شده به حیثیت و آبروی نظام و مردم باشند.
اما همچنان با لجبازی و پافشاری بر مسیر گناه و سراسر خائنانه و خطای خود از توبه کردن خودداری کرده اند.
حال چگونه است که رئیس جمهور بارها از ضرورت دوری از اختلاف و لزوم وحدت سخن میگویند اما از لزوم توبه و بازگشت فتنه گران و تلاش برای جبران گناهان بزرگشان سخنی به میان نمی آورند یا حداقل با اهمیت خیلی کمتری به آن اشاره میکنند؟!!!
