گروه سیاست خارجی فرهنگ نیوز، کودتای ژنرال محمد زیادباره سومالیایی در سال 1969 و حکروایی او تا 1991 را می توان تنها مقطع تاریخ معاصر سومالی دانست که در آن، این کشور استراتژیک و مردمانش روی اندک آرامشی را دیده اند. سقوط حکومت ناسیونالیستی-سوسیالیستی او مصادف با آغاز شورش های داخلی و چندپاره شدن این کشور واقع در شاخ آفریقا شده است. هم اکنون از کشور سومالی به عنوان یکی از ناامن ترین مناطق جهان نام برده می شود که در آن دولت مورد حمایت سازمان ملل متحد تنها بر مناطق اندکی در این کشور استیلا داشته و مابقی کشور در تصرف گروه های تجزیه طلب، شورشی و سلفی قرار گرفته است.
بی ثباتی حاکم بر سومالی فرصت مناسبی را برای رشد گروه های تروریستی و آموزش آن ها در این سرزمین فراهم آورده است. از گروه القاعده و شعبه آن الشباب به عنوان یکی از خطرناک ترین گروه های تروریستی جامعه بین المللی نام برده می شود.
فقر و بی سامانی موجود در سومالی از سوی دیگر زمینه تمایل برخی شهروندان و قاچاقچیان و گروه های تبهکار را برای بهره برداری از فضای یاد شده در راستای نیل به مقاصد خویش فراهم آورده است، لذا سواحل سومالی به ویژه مناطق شمالی این کشور به مامن امنی برای گروه های تبهکار و دزدان دریایی بدل شده است.
سومالی با واقع شدن در منطقه استراتژیک شاخ آفریقا از شرق با اقیانوس هند و از شمال با خلیج عدن همسایه است، لذا دزدان دریایی با آگاهی از نزدیکی خلیج عدن به تنگه باب المندب و اهمیت مسئله یاد شده، مبادرت به اخاذی از کشتی های تجاری می نمایند. بخش عمده ای از تبادل اقتصادی جهان از مسیر یاد شده عبور می نماید، عمده مسیر تجاری شرق آسیا با اروپا و شمال آفریقا ناگزیر از عبور از منطقه یاد شده است، از همین رو و با افزایش حملات مرگبار دزدان دریایی و ناتوانی دولت سومالی در ممانعت از اقدامات یاد شده، عموم کشورهای بین المللی با توسل به قوانین جهانی در راستای اعزام ناوگان های نظامی جهت حفاظت و حراست از این منطقه به منظور عبور امن کشتی های تجاری کوشیده اند. ناوگان های نظامی یاد شده صرفا مختص به کشتی های اقتصادی کشورهای خود نبوده و موارد متعددی از حمایت آن ها از سایر کشتی ها تا کنون مخابره شده است. با این حال و علی رغم تدابیر اتخاذ شده، همچنان بخشی از کشتی رانان به ویژه کشتی های کوچک، لنج ها و قایق ها و افراد آنان در دام دزدان دریایی قرار گرفته اند.
دزدان دریایی اگرچه سابقا اقدام به تاراج اموال مسروقه می نمودند، اما چندی است که با در پیش گرفتن رویه ای جدید، از حیات انسان ها نیز برای دستیابی به پول بهره برداری می نمایند، آنان با اسیر نمودن افراد و ارتباط گیری با دولت ها و یا خانواده های شان از آنان در قبال آزادی افراد به اسیر گرفته شده اخاذی می نمایند. متاسفانه شماری از بازرگانان و صیادان ایرانی نیز در این فرایند گرفتار شده اند.
اسارت صیادان ایرانی و سکوت معنا دار وزارت امور خارجه
